ارتباط دو کامپیوتر از طریق کابل سریال یا موازی

در این پست قصد داریم که روش ارتباط دو کامپیوتر از طریق کابل سریال یا موازی را برای شما دوستان معرفی کنیم 

همتنطور که میدانید بکارگیری کابل های سریال یا موازی برای ارتباط نسبتا قدیمی شده، اما سهولت ارتباط در اکثر مواقع ما را به این سمت سوق می دهد. اولین چیزی که نیاز دارید یک کابل Link بسیار ارزان قیمت است که در اکثر فروشگاه های کامپیوتری یافت می شود. حتی اگر قدری تبحر به خرج دهید خودتان می توانید آن را بسازید.  ( به شرط نداشتن اتصال  :grin:  )

همان گونه که در عنوان هم ذکر شد این کابل می تواند بنا به نوع خود (سریال یا موازی)، به درگاه سریال کامپیوتر (Com1, Com2) وصل شود و یا به درگاه موازی (LPT)، که به دلیل سرعت بیشتر، درگاه موازی پیشنهاد می شود.

توجه داشته باشید که در این نوع ارتباط، یک کامپیوتر به عنوان میزبان Host و دیگری بعنوان مهمان Guest انتخاب می شود و سرعت تبادل اطلاعات به مراتب از روش قبل بالاتر است. برای تعریف کامپیوتر به عنوان میزبان Host مراحل زیر را دنبال کنید:

1) به قسمت Network Connections بروید ( به کنترل پانل و از آنجا Network Connections )

2) بر روی Create a new connection که در پانل سمت چپ واقع شده است، کلیک کنید. پنجره اولی که باز می شود برای خوش آمد گویی و معرفی است، کلید Next را بفشارید.

3) در پنجره بعدی که مطابق شکل زیر است گزینه ی آخر یعنی Set up an advanced connection را انتخاب کنید و Next را بفشارید.

4) در این پنجره گزینه رادیویی Connect directly to another computer را انتخاب و مجددا Next را بفشارید و در پنجره جدید گزینه Host را انتخاب کنید.

5) در پنجره بعد درگاه ارنباطی مورد نظر را انتخاب کنید. سریال Com یا موازی LPT .

6) در این مرحله باید کاربرها را مشخص کنید، با این تفاوت که در این روش Callback دیگر معنا ندارد. برای توضیحات بیشتر در این رابطه به بند 8 پست مربوط به اتصال دو کامپیوتر از طریق خط تلفن.. پس از انتخاب کاربر بر روی Next کلیک و در پنجره به نمایش در آمده که ختام کار است بر روی Finish کلیک کنید. حال ما یک سیستم داریم که به عنوان میزبان Host معرفی شده است.

برای تعریف کامپیوتر دیگر به عنوان مهمان Guest مراحل فوق را تا مرحله 4 اجرا کرده با این تفاوت که در مرحله چهارم Guest را انتخاب می کنیم و ادامه را با مراحل زیر طی می کنیم.

5) در این پنجره که پس از انتخاب کامپیوتر به عنوان Guest به نمایش در آمده است نام کامپیوتر Host را مشخص کنید. این نامی است که صرفا برای شناسایی کامپیوتر میزبان Host در این ارتباط داده می شود و می تواند متفاوت از نام اصلی کامپیوتر میزبان باشد.
6) در این پنجره باید کابل ارتباطی را انتخاب کنید که از نوع سریال یا همان Com یا موازی LPT استفاده می کنید. در انتها با کلیک بر روی Next به صفحه پایانی منتقل می شوید، در آن نیز کلید Finish را بفشارید.

حال برای برقراری ارتباط کافیست مانند یک ارتباط تلفنی Dialup بر روی آیکونی که در Network Connections با نام کامپیوتر وارده ایجاد شده است کلیک کنید وبا کلمه کاربری و رمز عبوری که برایتان انتخاب شده است به سیستم دیگر متصل شوید. پس از ارتباط، نام کامپیوتر در My network places ظاهر خواهد شد، دقیقا مانند یک کامپیوتر در شبکه محلی.

موفق و سربلند باشید.

از Command Prompt ويندوز به روش حرفه اي استفاده كنيم

هر چند 19 سال است كه كاربران ويندوز از محيط گرافيكي آن استفاده مي كنند، ولي هنوز تا از رده خارج شدن Command Prompt راه طولاني داريم. هنوز هم كه هنوز است بسياري از دستورهاي ويندوز فقط از طريق Command Prompt قابل اجرا هستند. از مهمترين اين دستورها مي توان به Ping، regedit و يا ipconfig اشاره كرد. برنامه هايي كه وظيفه دارد تا محيط خط فرمان را در نسخه هاي مختلف ويندوز فراهم كند، نسخه هاي جديدتر همان نام قبلي Command.com و برخي ديگر نيز به نام cmd.exe در داخل سيستم عامل تعبيه شده اند. يكي از مشكلات استفاده از Command.com بويژه براي كساني كه زياد از آن استفاده مي كنند، دشوار بودن دسترسي به آن است كه البته با ايجاد يك Short-cut ساده مي توان آن را حل كرد . براي ايجاد يك cut Short- از اين برنامه كافي است تا يك Short-cut جديد (خام ) ايجاد كرده و در قست نام فايل اجرايي عبارت cmd يا Command را وادار كرده و سپس كليد Finish را فشار داد . پس از ذخيره شدن عبارت مربوطه مي توان روي اين cut Short- كليك راست كرده و عبارت Properties را انتخاب كرد. با باز شدن پنجره، اين پنجره به كاربر اجازه مي دهد تاويژگي هاي مختلفي نظير فونت ،‌رنگ ، شكل ظاهري و..... را براي محيط خط دستور انتخاب كرده و انتخاب خود را نيز ذخيره كند.
در قسمت Option اين پنجره مي توان اندازه مكان نما و همچنين شكل نمايش خط فرمان از نظر اينكه تمام صفحه ظاهر شده و يا داخل يك پنجره نمايش داده شود، را تنشظيم كرد. يكي از امكاناتي كه از داخل صفحه Optionدر اختيار كاربر قرار مي گيرد، امكان تعريف بافر مي باشد. بافر براي برنامه خط فرمان تقريبا مشابه دستور DosKey
در نسخه هاي قبلي داس مي باشد.
اگر ميزان بافر را به اندازه كافي بزرگ تعريف شده باشيد مي توانيد هنگام استفاده از خط فرمان با كليد هاي مكان نما كليه دستورهاي قبلي و بعدي را ملاحضه فرماييد. براي مشاهده history دستورهايي كه قبلا صادر شده نيز مي توان از كليدF7 استفاده كرد . با زدن كليد F9 و يك عدد پس از آن نيز مي توان دستوري را كه همان شماره در ليست history دارد را اجرا كرد . يكي از موارد مهمي كه در اين پنجره ممكن است توجه كاربران حرفه اي را جلب كند، عبارت Disable Old Duplicates مي باشد. با فعال كردن اين گزينه، برنامه خط فرمان دستوراتي را كه چندين بار صادر مي شوندرا فقط يك بار بافر كرده و بنابر اين بافر خلوت تر و كوچكتر خواهد بود. يك مثال خوب براي استفاده از اين گزينه زماني است كه كاربر بخواهد در دايركتوري هاي مختلف دستور DIR را صادر كند. در صورت عدم وجود اين گزينه و پس از سر زدن به 10 يا 15 دايركتوري و Dir گرفتن از آنها،‌اگر به history خود نگاهي بياندازيد فقط ليستي از دستو رهاي dir مشاهده خواهيد كرد كه به جز شلوغ و پلوغ كردن ليست دستورات هيچ نفع ديگري ندارد. يكي ديگر از مسائلي كه كاربران خط فرمان را مدت مديدي رنج مي داد ،‌اين بود كه اگر كاربر در حين تايپ دستوري متوجه مي شد كه حرفي (كاراكتري ) را جا انداخته است، بايد به عقب برگشته،‌حرف مورد نظر و ساير حروف را تايپ مي كرد. يكي از گزينه هايي كه در پنجره Command prompt properties و در قسمت Option بچشم مي خورد،‌ گزينه Insert Mode است. با فعال كردن اين گزينه، مي توان حالت Insert را فعال نموده و اقدام به تايپ حروف كاراكترهاي جاافتاده در وسط يك دستور كرد، بي آنكه ادامه دستور پاك شده از بين برود .
آخرين گزينه اين صفحه نيز Quick Edit Mode است كه به وسيله آن مي توان ماوس را فعال كرده و با استفاده از ماوس اقدام به انتخاب (Select) متون و سپس كپي يا پيست كرد.
يكي ديگر از قسمت ها (tabs) پنجره Properties،‌قسمتlayout است. در اين قسمت مي توان براي صفحه خط فرمان ،‌طول و عرض بر حسب كاراكتر را تعريف كرد. هرچند كه اندازه محيط خط فرمان بطور سنتي 80 در 25 كاراكتر است، طبق توضيحات داده شده اين اعداد را مي توان تغيير داده و روي هر عدد دلخواه ديگري تنظيم كرد. سالها پيش يكي از عيوب خط فرمان اين بود كه در صورت وجود فرماني كه بيش از 25 سطر(يا ارتفاع صفحه) خروجي توليد مي كرد، خروجي هاي اوليه به بيرون از صفحه مانيتور اسكرول كرده و خروجي هاي جديدتر از پايين صفحه به آن اضافه مي شدند. بديهي است كه اين روش باعث مي شد تا كاربر نتواند خروجي هاي قديمي تر را كه بسرعت در برابر ديدگانش عبور كرده و از صفحه خارج شده بودند،ببيند. محيط خط فرماني كه در ويندوز تعبيه شده است بر خلاف نسخه هاي قديمي تر خود، خروجي هاي قديمي تر را خذف نكرده و فقط آنها را به سمت بالا اسكرول مي دهد و بنابراين با اسكرول دادن پنجره خط فرمان به بالا در هر لحظه مي توان اين خروجي ها را مشاهده كرد. تعداد كل سطرهايي كه به سمت بالا اسكرول داده مي شوند در قسمت layout و در مقابل عبارت buffer size Screen قابل ذكر است اگر به عنوان مثال كاربر بخواهد همواره 300 سطر خروجي را ببيند بايد مقدار buffer sizeرا مساوي 300 قرار دهد، در اين صورت سطرهاي1، 3،2،3 و قبل تر حذف شده و ديگر قابل مشاهده نخواهند بود . مقدار اين پارامتر 9999 سطر قابل افزايش مي باشد . يكي ديگر از امكانات محيط خط فرمان ويندوز ،‌ ويژگي تكميل خودكار يا همان auto complete است. با استفاده از اين ويژگي ، كاربر لازم نيست تا در حين تايپ اسامي فايل ها يا دايركتوري ها ،‌همه جمله ها را تايپ كند. بلكه ب تايپ چند حرف از اول اسم فايل با دايركتوري و زدن كليدي مثل كليد Tab بقيه اسم بطور اتوماتيك روي صفحه ظاهر مي شود. وجود اين اكان كار را براي كاربر راحت تر و ساده تر كرده و باعث مي شود تا محيط خشك خط فرمان اندكي دوستانه تر به نظر برسد . اگر شما مي خواهيد از اين امكان خط فرمان استفاده كنيد بايد در قسمت Short-cut و جلوي عبارت Target كه نام فايل اجرايي خط فرمان نوشته شده است،‌سوييچ /f:on را اضافه كنيد . سوييچ /f باعث فعال يا غير فعال شدن ويژگي auto- complete مي شود. اگر اين سوييچ بصورت /f:on بكاررود مي تواند اين ويژگي را فعال كند . پس از فعال كردن اين سوييچ در صورتي كه در محيط خط فرمان چند حرف تايپ كرده و سپس كليد Ctrl&F را بزنيد ويندوز اسامي فايل ها و دايركتوري ها را كامل خواهد كرد. زدن كليد Ctrl&D نيز فقط باعث كامل شدن اسم دايركتوري ها مي شود.
برنامه cmd.exe كه فرمان اجراي محيط خط فرمان مي باشد علاوه بر سوييچ /f سوييچ هاي ديگري نيز دارد . يكي از اين سوييچ ها كه بيشتر از ديگران مورد استفاده قرار مي گيرد ،/t است .
با استفاده از اين سو ييچ مي توان رنگ پس زمينه و نوشته را تغيير داد . اگر شما هم جزو افرادي هستيد كه از مشاهده متون سفيد روي زمينه سياه و بي روح خسته شده ايد مي توانيد سوييچ /t:le را جلوي دستور cmd.exe اضافه كرده و متن ها را بر رنگ زرد روي پس زمينه آبي تيره ببينيد . براي مشخص كردن رنگ پيش و پس زمينه كافيست تا رنگ هر كدام از اين دو را از مجموع 16 رنگ موجود كه از 0 تا f (در مبناي) شماره گذاري شده اند را انتخاب كرده و سپس كد رنگ پيش زمينه را در كنار هم قرار داد. رنگ سفيد با كد0 و رنگ سياه با كد f مشخص مي شوند. براي به دست آوردن كد بقيه رنگ ها به دو روش مي توان عمل كرد: به يكي از كتابهاي قديمي داس مراجعه كرده و يا اينكه با آزمايش و خطا رنگ مورد نظر را از ميان 16 رنگ موجود انتخاب كرد. براي اين منظور كافيست تا 16 با برنامه cmd.exe را اجرا كرده است و هر بار رنگ پيش زمينه را به يكي از رنگ هاي كد 0 تا 16 تغيير داد. آخرين سوييچي كه مطرح مي شود،‌سوييچ /e است كه مي تواند به دو صورت /e:on و /e:off بكار رود. حالت اول،‌استفاده از اين سوييچ باعث فعال شدن ويژگي Command extensions و حالت دوم نيز باعث غير فعال شدن اين ويژگي مي شود. با فعال اين ويژگي Command Eensions كاربر در استفاده از محيط خط فرمان مزايا و راحتي را كسب مي كند كه مثلا مي توان به موارد زير اشاره كرد:
1. هنگام استفاده از دستورCD و در صورت وجود فاصله (Space) در نام فايل ها و دايركتوري ها لازم نيست تا اسم ها را داخل گيومه قرار دهيد.
2. با دستور MD در يك مرحله مي توان چند دايركتوري تودر تو ساخت . بعبارت ديگر اگر دستوري مانند \4\3\2\1\ md صادر شود و دايركتوري ها ي 4و 3 هيچ كدام وجود نداشته باشند،‌ابتدا دايركتوري 3 ساخته شده و سپس دايركتوري 4 داخل اين دايركتوري ساخته مي شود.

راهکار برای کارکردن با اینترنت کم سرعت!

امضا ایمیل حرفه‌ای و گرافیکی را فراموش کنید. این امضا‌ها حجم زیادی می‌گیرند و ایمیل شما را سنگین می‌کنند. می‌توانید از…

اینترنت کند پدیده غریبی نیست. اما راه‌هایی برای کنارآمدن با این موضوع هست.

هیچکس از کار کردن با اینترنت کند لذت نمی‌بره؛ ارسال ایمیل با حجم بالا، فرستادن فایل برای دوست و یا انتظاری که بابت باز شدن یک صفحه ساده باید کشید روح آدم رو فرسایش می‌ده!
اما برای خیلی‌ها چاره‌ای جز کنار آمدن با این شرایط نیست. در این نوشته به چند روش برای کار کردن با اینترنت کم سرعت اشاره می‌کنیم.

فشرده‌سازی فایل‌ها

اگر می‌خواهید چند فایل ارسال کنید بهتر است از فشرده‌سازی استفاده کنید. کمپرس کردن فایل‌ها به شکل دراماتیکی حجم را کم‌ می‌کند. Winzip و WinRAR دم دست‌ترین برنامه‌ها برای فشرده‌سازی هستند.

سرعت مرورگر را افزایش دهید

گرافیک برای بسیاری مهم است (و البته ما!) اما فراموش نکنید که اینترنت کند چیز دیگری است. برای این که گرافیک رو غیر فعال کنید:

۱- در بخش tools مرورگر سراغ internet option بروید
۲- حالا روی Advanced کلیک کنید
۳- بخش Multimedia را پیدا کنید
تیک این بخش‌ها رو حذف کنید:
Play animations in Web pages
Play sounds in Web pages
Play videos in Web pages
Show pictures

از distribution lists استفاده کنید

معمولا ایمیل‌ها برای افراد یک گروه سریع تر فرستاده می‌شوند تا اینکه تک تک برای هر کدام بفرستید. بنابراین بهتر است لیست‌های گروهی داشته باشید. در ضمن اگر از outlook استفاده می‌کنید بد نیست به این لینک هم سری بزنید تا مراحل ساختن distribution lists را ببینید.

امضای ایمیل ساده‌ای داشته باشید

امضا ایمیل حرفه‌ای و گرافیکی را فراموش کنید. این امضا‌ها حجم زیادی می‌گیرند و ایمیل شما را سنگین می‌کنند. می‌توانید از امضاهای فونتی ریز و مختلف و رنگ‌های متفاوت برای امضای ساده و سبک استفاده کنید. اگر از امضای گرافیکی استفاده می‌کنید مطمئن شوید که سبک و کوچک هستند تا هم شمای فرستنده و هم دوست گیرنده سریع‌تر کار کنید.[آشنایی با امضای دیجیتال]
صفحات رو ذخیره کنید

اگر احتیاج به سایت‌های مرجع دارید بهتر است قبل از هر کاری صفحه مورد نظرتان را ذخیره کنید. حالا اگر اینترنت قطع شد باز هم می‌توانید به کارتان ادامه دهید.

cache مرورگر را زیاد کنید

وقتی حجم cache مرورگر را زیاد کنید صفحات سایت‌هایی که قبلا دیده‌اید سریع‌تر باز می‌شوند. بسیاری از فایل‌ها و عکس‌هایی که روی سایت‌ها هستند روی دستگاه شما ذخیره می‌شود و کمک می‌کند دفعه بعد که به آن صفحه مراجعه کردید بدون نیاز به دانلود مجدد، صفحه باز شود.

برای افزایش حجم cache:

1- بر روی tools و بعد Internet Options کلیک کنید.
۲- در بخش general به دنبال Temporary Internet Files بگردید و روی Settings کلیک کنید.
۳- در زیر بخش Check for newer versions of stored pages دکمه Automatically انتخاب شده است.
۴- حالا می‌‌توانید این حجم را افزایش دهید ولی زیاده روی نکنید.

آدرسهای اینترنتی در حال تمام شدن هستند

وحشت نکنید اما آدرسهای اینترنتی در حال اتمام است.

به گزارش سی ان ان، نه آدرسهای اینترنتی بلکه آی پی آدرس های اینترنتی است که رو به اتمام است. به گفته کارشناسان در کمتر از یک سال آینده ادرسهای اینترنتی که به صورت شماره های آی پی هستند تمام می شوند و کاربران به شکل کنونی قادر به استفاده از آن نخواهند بود.

گفتنی است هر وسیله سخت افزاری یک آی پی یا شماره یونیک و بی همتا دارد که هنگام اتصال به اینترنت قابل شناسایی و ورود و خروج است. به نوشته سایت ریدرایت وب، ابزارهای بسیار زیادی وارد بازار شده و می شوند و بیم آن می رود که آی پی ها به اندازه کافی وجود نداشته باشد که این ابزار از طریق آنها به اینترنت متصل شوند.

ریچارد مک مانوس توسعه فناوری هایی مانند آر.اف.آی.دی ، حسگرهای جدید دیتا، گرید های هوشمند و ابزارهای هوش مصنوعی در صنایع مختلف و تلفن های همراه و هوشمند را از جمله این ابزار می داند. اما به گفته وی دلیل عمده افزایش بی سابقه تلفن های همراه متصل به اینترنت است که تقریبا بازار را اشباع نموده است.

تحت پروتکل های موجود آی پی نسخه چهار با 32 بیت دیتا (متعلق به دهه 1980) می توان از 4 میلیارد آی پی برای انواع ابزارهای الکترونیکی و رایانه ای بهره جست که مطابق پیش بینی ها تا انتهای سال میلادی 2010 به پایان می رسد. مطابق نوشته موجود در ریدرایت وب تنها 343 روز به این تاریخ باقی مانده است. تنها 6 درصد از آی پی نسخه چهار باقی مانده و در حال حاضر مخابرات در بسیاری از کشورها از نسخه محدود چهار به روی نسخه جدید شش سوئیچ کرده اند.

گوگل و فیس بوک جزو شرکتهای بزرگ اینترنتی هستند که قرار است بزودی روی نسخه جدید سوئیچ کنند. البته این کار از نظر فنی وقت گیر و دردسر ساز نیز هست.

آی پی نسخه شش نیز تا 10 سال قابل دسترسی خواهد بود و البته از طریق تکنیکهایی مانند NAT می توان چندین ابزار را روی یک ای پی منتقل کرد که این نیز به عنوان چاره جویی در نظر گرفته شده است.